Zenginlerin Gözümüze Gözümüze Soktuğu Altın Kaplama Yemekler Sıhhate Ziyanlı Değil mi?
Altın ve gümüş tozunu günümüzde bir “zenginlik” göstergesi (kimileri için görgüsüzlük) olarak pek çok kişinin yemeğinde görmek artık normalimiz oldu. Bilhassa gözümüze gözümüze sokulan altın tozları, artık gücün ve itibarın simgesi olarak da algılanıyor.
Peki bu metalleri yemek, sıhhatimiz için ziyanlı mıdır ve bedenimizde nasıl bir tesir yaratır? Bu soruların karşılığını bulmak için nasıl inançlı hâle getirildiğini incelememiz gerek.
Bu kıymetli madenler yalnızca günümüzde değil geçmişte de zenginliğin, gücün ve itibarın bir sembolü olarak görülüyordu.
Altın tüketiminin, eski Çin, Japon ve Mısır geleneklerinde de kullanıldığına dair uzunca bir geçmişi var. Özellikle Antik Roma’nın “altın” çağında saray halkı ve şatafatlı elitistler tarafından kullanılan bu metal, yemeklerde neredeyse vazgeçilmez bir modül hâline gelmişti.
Peki, yemek için inançlı hâle nasıl getiriliyor?
Bu elementler, yemek için kullanılmadan evvel, çok ince bir halde dövülerek yaprak hâline getirilir. Bu yapraklar da genellikle 0.1 mikron kalınlığındadır, yani bir insan saçının yaklaşık 1000’de biri kadardır.
Bu sayede altın ve gümüş yapraklar, çiğnemeye yahut sindirmeye gerek kalmadan basitçe yutulabilir. Ağızda eriyip gidiyor desek yanılmış olmayız.
Yani yapraklar, yemek için inançlı olmaları için saflaştırılıyor. Altın yapraklar, ekseriyetle 22 yahut 24 ayardan yapılır, yani %91.6 yahut %99.9 oranında saf altındır.
Gümüş yapraklar ise genellikle %99.9 oranında saf gümüştür. Bu usulle, vücuda ziyanlı olabilecek diğer metallerden arındırılmış olur.
Bu metaller, bedene girdikten sonra herhangi bir kimyasal tepkiye girmez yahut emilmez.
Altın ve gümüş yemek için kullanıldığında, bedene girdikten sonra herhangi bir kimyasal tepkiye girmez yahut emilmez zira beden sıvılarıyla yahut mide asidiyle yansımaya girmeyen, yani inert olan elementlerdir. Bu nedenle, bedende birikmez yahut toksik tesir yaratmaz.
Bu metaller bedene girdikten sonra, sindirim sistemi boyunca hareket eder ve dışkı yoluyla atılır. Bu süreç, ekseriyetle 24 saat içinde tamamlanır ve bedende kalıcı bir tesir yaratmaz, sadece dışkınızı biraz süsleme misyonu görür.
Yemek için kullanıldığında, sıhhate yararlı yahut ziyanlı bir tesirinin olmadığı görülmüş.
Bu metaller, bedende rastgele bir kimyasal tepkiye girmediği ve emilmediği için sağlığı güzelleştiren yahut bozan bir rol oynamaz. Yani anlayacağınız, tek hedefleri yiyecek yahut içeceğe estetik bir görünüm kazandırmaktır.
Ancak birtakım insanların altın yahut gümüşe alerjisi olabilir. Genelde kendini ciltte kızarıklık, kaşıntı yahut döküntüyle gösteren alerji, kimi beşerler için hayati kıymet taşıyabilir. O yüzden bu biçim metal tozlarını yemeden evvel alerjinizin olup olmadığını öğrenmeniz kritik bir ehemmiyet taşıyor.
Daha evvel de zenginlerin birbirinden farklı zevklerini bahis aldığımız bir içerik yapmıştık:
Evet pahalı okuyucularımız, sizi bilemem ancak bendeniz editörünüz olarak bilhassa sabahları Türk kahvemde altın tozu olmadan ayılamam (lütfen soruşturma açmayın).
İlgili başka içeriklerimize aşağıdan göz atabilirsiniz:
