Kafeinin Öğrenme Üzerindeki Tesiri Düşünülenden Farklı Çıktı
Günlük hayatımızda “Kahve içmeden uyanamıyorum.” ya da “Kahve alayım da zihnim açılsın” diyen çok sayıda beşerle karşılaşıyoruz. Bilim beşerlerine nazaran bu durum gerçeği pek de yansıtmıyor. En azından ellerindeki bilgiler bu istikamette bir izlenim ortaya koyuyor.
Sürekli kahve içmenin bir yararı olmuyor
ABD’de bulunan Butler Hastanesi Nöro modülasyon Araştırma Fasilitesi‘nden araştırmacılar, 20 katılımcı ile bir çalışma gerçekleştirdi. Bu çalışmada, farklı düzeylerde kahve tüketimine sahip bireylerin beyin aktiviteleri incelendi. Ortaya çıkan sonuçlar ise şaşırtan oldu.
Bilim insanları, uzun periyot kuvvetlendirme (Long term Potentiation – LTP) ismi verilen beyin sistemlerini tahlil etti. LTP tek başına bir düzenek değil, daha çok bir sistem kümesi olarak göze çarpıyor. Farklı LTP çeşitleri üzerinden beyindeki bellek, kronik ağrı, unsur bağımlılığı üzere nöral devrelerin uzun-dönem şekillenmesine bağlı değişikliklerin büyük kısmında rol oynuyorlar.
Sinir hücrelerimiz muhakkak bir şeyleri tekrar tekrar yaptıkça güçleniyor. Bu yapılar güçlendikçe beynimiz öğrenmeye de daha hazır hâle geliyor. Tekrar ettiğimiz şeyleri gitgide daha uygun yapmamızın nedeni de aslında bu. Bu güçlenme kapasitesine de plastisite ismi veriliyor.
Araştırmalara nazaran kafein tüketimi, bir mühlet sonra beynin öğrenme kapasitesini azaltıyor. Bu görüşün nedeni ise adenozin adlı unsur. Kafein bizim uykumuzu açmak için adenozini baskılıyor. Adenozin ise biriktikçe beynin plastisitesini azaltıyor. Daha az plastisite demek de daha az öğrenebilme kapasitesi manasına geliyor. Kahve tüketimi artan şahısların beyin plastisitesinde düşüş olabiliyor.
Yine de bu araştırmayı çok da kesin olarak görmemek gerekiyor. Çünkü araştırmanın iki noktası dikkat çekiyor. Bunlardan birincisi, yalnızca 20 kişinin çalışmada yer alması. İkinci nokta ise şahısların kahve tüketimlerinin kendi beyanları üzerinden takip edilmesi. Yeniden de bu çalışma, gelecekteki çalışmalar için bir öncü olacaktır.
Araştırmada Frontiers in Psychiatry’de yayımlandı.
