Sarsıntıda engelli dedesini sırtında taşıyıp kurtardı
Kahramanmaraş’taki yıkıcı zelzelelere Hatay’daki konutlarında yakalanan 50 yıllık evli ve 6 çocuk sahibi Şakir Çakmak (75) ile Feriz Çakmak (66) çifti, torunları Ayberk Çakmak sayesinde enkaz altında kalmaktan kurtuldu. 4 katlı İnan Apartmanı’nın ikinci katında oturan Çakmak ailesi, sarsıntıda hem konutlarını hem de eşyalarını kaybetti.
Böbrek yetmezliği nedeniyle 1,5 yıldır haftada iki gün diyalize giren Şakir Çakmak, tam diyalize gitmek üzere hazırlandığı sırada sarsıntının meydana geldiğini anlattı. Üzerine devrilen eşyalar nedeniyle yerinden kalkamayan ve torunu sayesinde dışarı çıkabilen Çakmak, “Diyalize girmek üzere hazırlanmıştım. Servis gelip beni alacaktı. Telefon etmelerini bekliyordum. 4.17’de zelzele oldu. Gürültü oldu ve bir uğultu geldi. Sarsıntı başladı. Pencereler üzerime düştü. Eşime seslendim. Mesken biz içindeyken yıkılmaya başladı ve yere oturdu. Duvarlar yıkıldı. Üzerime bir şeyler düştü. Torunum beni çıkardı. Yağmurun altında bir gün kaldık. Cehennemden çıkmış gibiydik” diye konuştu.
Hatay’da meskenleri ve bir tertipleri olduğunu lakin artık hiçbir şeylerinin kalmadığını belirten Çakmak, İzmir’deki kızının konutuna sığındıklarını belirtip, burada bir sistem kurmaktan diğer çarelerinin kalmadığını anlattı. Haftada iki gün diyalize girmesi gerektiğini lisana getiren Şakir Çakmak, gözyaşlarını tutamayıp, “7-8 yaşında çocuk felci geçirdim. 1,5 yıldır böbrek yetmezliği nedeniyle diyalize giriyorum. Gözümün biri görmüyor. Biri de yüzde 30 görüyor. Torunum yaklaşık 1 yıldır bizimle yaşıyordu. Zelzelede torun beni sırtına aldı, dışarı çıkardı. Dışarı çıkana kadar büyük kaygı yaşadık. Şiddetli yağmur vardı. Saçak altına sığındık. Günlerce pisliğin içinde kaldık. Barınacak yer, tuvalet yoktu. Engelli otomobilim vardı. Göçük altında kaldı. Hayırseverlerden akülü tekerlekli sandalye istiyorum. Meskenden haftada 2 gün diyaliz için çıkıyorum. Bana bir akülü tekerlekli sandalye verseler öteki bir şey istemem” tabirlerini kullandı.
OĞLUNUN ÇEYİZİ İÇİN ALDIĞI EŞYALARA AĞLIYOR
Deprem anında yaşadığı endişeyi gözyaşlarıyla anlatan Feriz Çakmak (66) ise şunları söyledi:
“Dilim tutuldu. Dışarı çıkamayacağız, diye düşündüm. Kapıya koştum. Kapı kilitlendi. Sonra han üzere açıldı. Bir oğlumu evlendirecektim. Dişlerimi yaptırmayıp, ona eşya aldım. Canımız sağ çıktı lakin neye fayda. Oğlum için aldığım bütün eşyalar gitti. Burada kendimi hiç güzel hissetmiyorum. Daima orasını istiyorum. Orda doğdum büyüdüm. Hatay’a, yerimize gidelim istiyorum.”
DEDESİNİN AYAKLARI ÜŞÜMESİN DİYE TEKRAR KONUTA GİRMİŞ
Anne, babası ayrıldığı için 1 yıldır babaannesinin yanında kalan ve bekar amcasıyla kuru temizleme işi yapan Ayberk Çakmak da sarsıntının olduğu gece dedesinin sesiyle uykudan uyandığını anlattı. Üzerine bir şeyler fikir kapının önünde yere kapandığını ve evvel sarsıntının bitmesini beklediğini vurgulayan Çakmak, “Dolaplar düşmüştü. Dedemin üstündekileri kaldırdım. Babaannemin yardımıyla dedemi çekip çıkardık. İkinci kattan çökmeyle birlikte tabana indik. Her yerden imdat sesleri geliyordu. Dışarı çıkınca dedemin ayakları üşüyordu. Islaktı ve yalın ayak çıkmıştı. Ona ayakkabı almak için içeri girdim. Ayakkabı, battaniye alıp çıktım. Başımı sağa çevirdiğimde mutfak, banyo ve tuvalet birbirine girmiş iç içeydi. Oturduğumuz apartmanda hayatını kaybedenler oldu” sözlerini kullandı.
Amca Mert Çakmak (29) da o gece ailesinin yanında olamadığını ve sarsıntıdan sonra geldiğinde büyük keder yaşadığını lisana getirdi. Çakmak, İzmir’de bir nizam kurmanın kendileri için sıkıntı olsa da koşulları zorlayacağını belirterek, “Gönlüm ister ki memleketimizde eskisi üzere yaşayalım ancak bu kaidelerde sıkıntı. Allah bizim ve öbür bütün vilayetlerdeki depremzedelerin yardımcısı olsun ” diye konuştu.
Annesi, babası, kardeşi ve yeğenini meskeninde ağırlamaya başlayan Hatice Çulha (45) da “Beni o gece ağlayarak kız kardeşim aradı. Sonra birden telefonlar kesildi. Ulaşamadık. Biz de gidip alamadık. Zelzele sonrası 1 hafta orada soğukta kaldılar” dedi.
