Efsanesi kaldı ‘Yadigâr’
Müjde Işıl – Sinemaya adanmış bir ömür derler ya… Onunki tam da öyleydi… 40 yıllık ömrünün 20 yılını (küçük yaşta sinema salonlarında çalıştığını da eklersek tahminen de 30 yılını) sinemaya vermiş… Tam manasıyla bir işçi, sevdiği işi yapmış lakin bunun keyfini süremeyip cefasını çekmiş; vaktinin pek çok meslektaşı gibi… Kendi hayatı da sinema üzere olanlardan… Sinemanın büyüsüne küçük yaşta kapılıp soluğu İstanbul’daki setlerde alıyor. Ne iş olsa yapıyor, bölümde tutunmak için kendisine “suç geçmişi” yazıyor. Cüneyt Arkın ve Kemal Sunal ile unutulmaz sinemalara imza atıyor ancak yemediği dayak da kalmıyor. Ve gerisinden gelen ağır hastalık süreci… 1991’de yani vefat etmeden çabucak evvel kendisiyle yapılan röportajda “Dev üzere adamım, çöktüm. Bastığım yer titrerdi, bugün ben titriyorum” diyor. Kararakteristik yüzü, iri cüssesiyle sinemamızın müstesna oyuncularından Yadigâr Ejder o…
Son röportaj
Erhan Tuncer, birinci kere 2014’te yayımlanmış “Bir Yadigâr Ejder Kitabı”nı Nemesis Kitap’tan filmografisi ve fotoğrafları güncellenmiş, yeni bir kapak ve yenilenmiş baskısıyla bizlerle buluşturuyor. “Orhan Veli’nin Süleyman Efendisi üzere ‘kendi gidip ismi yadigâr kalan’ karakter oyuncularının öyküsünü arıyorum. Birçoklarının ‘figüran’ diyerek köşeye attığı, o birbirinden değerli sinema işçilerinin öykülerini, emeklerini arıyorum” diyerek açıklıyor kitabı yazma nedenini. Tuncer şefkatle, vefayla sarıp sarmaladığı Yadigâr Ejder’in biyografisinde evvel Yeşilçam’ın arbede sahnelerinin ne kadar güç kurallarda çekildiğini farklı şahitlerin ağzından anlatıyor. Sigortasız, güç şartlarda çalışmanın fotoğrafını çekerken daha kitabın başında Ejder’in erken yaşta vefatının nedenlerini açıklıyor bir bakıma. Tutkuyla bağlı olmadan, sevmeden yapılacak iş değil fakat Yadigâr Ejder baş koyuyor bu yola. Gerçek ismiyle Adnan Koyun (sonradan Köylüoğlu olarak değiştirmiş aile soyadını) iken kendisine memleketi Sivas’ın meşhur kabadayısının ismini layık görmüş sinemada ne de olsa.
Kitapta Ejder’e sinemada seslendirenlerin listesi ve meslektaşlarının anıları üzere araştırma kısımları de dikkat cazip. Arkadaşları ve meslektaşlarının anlattıklarında onun hem taşı sıkıp suyunu çıkan hem de dış görünüşünün tersine ne kadar yufka yürekli biri olduğu vurgulanıyor. Kitaptaki gazete kupürleri ve fotoğraflar değerli bir arşiv misyonu üstleniyor. Kitabın en etkileyici kısımları ise onunla yapılan son röportaj ve bir de hayali röportaj. Son röportajında oyuncunun bölüme küskünlüğünü ve yılgınlığını okumak yürek dağlıyor. Erhan Tuncer çok sevdiği kahramanının hayal kırıklıklarını birazcık da olsa telafi etmek ister üzere hayali bir röportaj yapıyor Ejder ile. Tekrar sektörel ve yaşamsal yılgınlık var ancak daha umutlu bir söyleşi bu. Gerçek hayattaki mutsuz son yerine daha vefalı bir son; tahminen de Ejder’in ruhuna biraz da olsa huzur verecek bir son…
